Dag 4: geen vergelijk

Nu weten we het zeker er is geen vergelijk met de la potuguese, de francigene en alle andere Camiño ‘s. Het klimmen en dalen, langs mijnen velden, door doornenstruiken, zonder café of eten en drinken, zonder gezelschap en mede pelgrims en bewegwijzering. Maar met vergezichten, zon en wind en honden die niet bijten maar blaffen. Vanochtend bijgestaan door een broeder pelgrim uit slovenie omdat de drie tantes geen wisselgeld konden vinden. Broeder pelgrim wilde graag in natura gecompenseerd worden door de eigenaresse, waarna we met meester Daan in gesprek raakten over pay it forward, mooie film. Afscheid genomen van Sitabai en meester Daan uit brabant en een korte afslag genomen naar onze route. Dat pakte verkeerd uit. Paul werd aangevallen door twee jachthonden en moest weer over een hek klimmen. Na dit boerenerf kwamen we op de door Europa betaalde E1 van de voetpaden totdat een jager ons de weg wees. Die leidde naar een mijnenveld en een verlaten fabriek. Paul trateerde op een lunch die bestond uit kruidnootjes met als uiterste houdbaarheidsdatum 28-2-2018.  Daarna een diepgaand gesprek over anima en animus en meta-en miltontaal en opnieuw een omleiding tot we wederom door honden werden verjaagd en onze snack na enig aandringen uit de rugzak van Paul werd getoverd en we zijn reserve worstje konden aansnijden. Vervolgens een doorwaadbare plaats gevonden wat heerlijk is voor voeten die ruim 25 km en 38000 stappen hebben afgelegd. Biertje bij een aziatische mevrouw en een b&b met een goed bed en tot slot kip met aardappelen en salade. Morgen naar Citta di Castella. 20 km en nog 7 etappes te gaan.